DE ONWILLIGE SCHUIFPUI
Een schuifpui met een vaste baan
kwam onverwacht eens klem te staan
toen op een dag een oude deur
zich bij de glazen wand kwam melden
en met veel oeverloos gezeur
over die goeie ouwe tijd vertelde:
‘Toen had je nog echt degelijke muren
van steen, en met heel weinig glas.
Hier zat ik ongeveer, en bij de buren
zat een collega, wat gezellig was…
Wij sloegen nog gewoon open en dicht
Niks geen geschuif, al dat modern gedoe!
Je was van hout en deed gewoon je plicht
Maar schuif es op, ik mot naar binnen toe.’
‘Naar binnen?’ zei de pui om hem te jennen
en hij bleef glashard op zijn drempel staan,
‘Een echte deur behoort zijn plaats te kennen!
Niet binnen en niet buiten. ’t Zal niet gaan.’
‘Wat sta jij hier nu praatjes te verkopen!’
riep de oude deur, en dreigde met geweld:
‘Pas op dat ik de deur niet plat ga lopen,
Laat me erin, want ik ben hier besteld!’
De ruzie liep volledig uit de hand:
en zo is toen meneer van Oudenallen,
die doe-het-zelver van de overkant,
dwars door die schuifpui met de deur in huis gevallen.
nov./dec 98
