TWEE KLEINE WILDE VLAMMETJES

TWEE KLEINE WILDE VLAMMETJES

Twee kleine wilde vlammetjes
die spijbelden van school
Ze hadden geen zin om te leren
op zo’n gaspitje te teren
keurig netjes op een rij,
nee ze wilden vrij, vrij, vrij!
Twee kleine, wilde vlammetjes
die wilden spelen met elkaar
op vers gehakte stammetjes
of op een oude krant, zomaar.

Lekker lekken langs de randen
lekker laaien, lekker vrij!
Lekker dansen, lekker branden,
Nooit meer keurig in de rij.

Twee kleine wilde vlammetjes
die kropen in een schuur
daar hadden ze een reuzepret
er kwamen op den duur
ook steeds meer wilde vlammetjes
zo werd het één groot vuur.
Een gasfornuis dat was zo saai!
Nee, hier vonden ze hun draai:
ze zongen en ze vierden feest,
zo leuk was het nog nooit geweest!

Lekker lekken langs de randen
Lekker laaien, lekker vrij!
Lekker dansen, lekker branden!
Nooit meer keurig in de rij!

Zo ging de schuur in vlammen op.
De brandweer rukte uit.
De hele buurt stond op z’n kop
en onder luid gefluit,
gejoel en ook hoerageroep
rolden ze slangen uit.
Want die twee vlammetjes, o jee!
die waren nu één vlammenzee!
Ze loeiden nog naar hartelust
maar werden toen toch snel geblust.

Lekker lekken langs de randen
lekker laaien, lekker vrij!
Heerlijk is het, zo te branden,
Maar het is zo gauw voorbij.

2-9-85