KOEKELOERIS POKKETOK
Je kan zeggen wat je wil
maar de papegaai zwijgt stil.
Hij kijkt je sjaggerijnig aan
wenst je zwijgend naar de maan.
Maar je kunt je kont niet keren
of hij schudt zijn groene veren
en roept nijdig van zijn stok:
Koekeloeris pokketok!
Niemand die mij uit kan leggen
wat hij daar nu mee wil zeggen
’t Klinkt als vinnig commentaar
en wie weet is het wel waar.
Het zijn papegaaiewoorden
die ik nog nooit eerder hoorde.
Hij schreeuwt honend van zijn stok:
Koekeloeris pokketok!
Het is vast niet zoveel fraais
wat hij roept in ’t Papegaais.
Misschien zoiets als: Stomme apen
Sta me niet zo aan te gapen
Hou je mond en ga toch weg,
Ik maak zelf uit wat ik zeg!
Hoor, daar roept hij op zijn stok:
Koekeloeris pokketok!
14-3/30-5 ’98
