OVERHEEMS EINDE
Het luifelt en de zwoele zweem
libbert nog zachtjes voort
terwijl het muifse overheem
zoet kwispelt aan de poort:
Oehoe! Oehoe! Laat mij erin!
murpelt het overheem
Maar nageldiep verplokt de pin
het anker door het frame.
En opwaarts prilt de borculo
tot in het zwartste Droef
dat snokt en stokt! Ach, komt dan zo
een eind aan dit beproef?
Oehoe! Oehoe! klinkt het nog zwak
uit overheemse schil.
Er fluipt een zwik, er knakt een tak,
dan plonst het, en wordt stil…
4-6-98
